Met de Camper naar Spier (vlakbij Wijster), nu weet je het wel toch? Nou OK, vlakbij de VAM-berg. Nu gaat er vast een lichtje branden. Nachtje slapen bij een boer op zijn erf, 's morgen de percolator even een paar keer aandrukken, de tassen op je fiets en gáán. 200 kilometer aan Drentse prut, gravel, flinten, MTB-parcours en boerenwegen. Oh ja, en het weer voorspelde een graad of 3 en 207 kilometer tegenwind. Kleine spoiler: die kregen we ook! Een sfeerverslag van 200 kilometer gravelen door Drenthe.
De Route
Al eerder haalden we onze inspiratie voor een route bij Bikepacking.com. Na ons avontuur in het Sauerland van het vorige pinksterweekend was dat goed bevallen. We hebben de route een beetje getweakt, omdat we het retourtje door het centrum van Groningen niet echt zagen zitten. Alhoewel een bezoek aan Spaak aldaar natuurlijk gezellig was geweest. De originele route startte voor de deur van Spaak, maar voor onze logistiek was de camper in Spier (vlakbij Wijster dus) stukken logischer.
Al na 500 meter reden we zo het asfalt af om via een boerenweg, linksaf-rechtsaf de snelweg over te steken en zo het Dwingelderveld in te rijden. Potverdikkeme, wat is het daar mooi! Een prachtig meer, een brede, tamelijk harde zandstrook en een eindeloos uitzicht over ongerepte natuur. Wie wil dat nou niet?
Al snel waren twee heren uit ons drietal, waarvan ik er eentje was - blij dat we op de mountainbike gegaan waren. Want single track viel ons ten deel. En niet van het minste soort. Feitelijk werd het gehele Nationaal Park Drents-Friese Wold doorkruist via het mountainbikeparcours van Appelscha. Schitterend! Gevolg door een bezoek aan 'De Koloniën van Weldadigheid' Veenhuizen, jakkerden we tegenwind verder richting Roden - je weet wel, van de start van de Drenthe200 - om daarna onder Groningen, rond het Paterswoldse meer, via Haren (bekend van het ProjctX-feest), Glimmen en Noordlaren onze B&B aan de rand van Zuidlaren te bereiken. Oogst van de dag: 1 Hunebed op afstand gespot. Dát vonden we wat mager voor een route die eigenlijk de Hunebedden Overnighter heet.
Dag twee
Na een warme douche, twee Duvels, droge worst (want dat hoort in Drenthe), zoute pinda's, een miljard liter water, friet met een halve meter saté én een blaadje sla voor de sfeer, waren we rozig, naar de vaantjes en toe aan ons bed. Ja een bed ja... Want bikepacken is tof en vet en gaaf en alles, maar 'verrekken kan altijd nog wel een keer, maar nu even niet'. Dat vonden wij althans.
Na een ordentelijk ontbijt de handel weer ingepakt en aangegespt. Tijd voor koffie bij de schoonouders! Want bij zo'n winterse bikepacktrip is het niet verkeerd om hier en daar wat comfort in te bouwen. Dat wil je!
Na het bezoek aan Hunebed D8 in het Kniphorstbosch en de koffie gaat onze route zuidwaarts. We rijden via een heerlijke brede zandweg richting Eext om ons daarna op te maken voor één van de mooiste mountainbike routes van Nederland: MTB-route Gieten-Borger. In de ochtendzon worden we getrakteerd op kraakhelder water van het Nije Hemelriek. Klein Canada wordt het daar genoemd en daar is niets aan gelogen! Daarna vervolgen we weer via en mix van brede gravelstroken en lekkere brede banen verharde weg onze route richting Sleen. Daar wacht ons de zoveelste single track. Draaien, keren, heuvel op-heuvel af en dan nog meer bochten. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het met die bepakking best een pittige opgave is, die ook mentaal het nodige van ons vraagt. Laat ik het maar toegeven: ik heb niet de hele dag alleen maar gelachen.
Toch werd zelfs ik (als fervent Drentheganger) nog verrast. De route voerde dwars door Mantingerzand. De naam zegt het al, er lag vooral zand. Maar het deed haast buitenlands aan met een soort kleine boompjes die het midden hielden tussen een ceder en een bremstruik. En zand dus! Daarna weer prachtig open veld en in de verte de VAM-berg.
De 'beklimming' van de VAM-berg werd helaas wat avontuurlijker dan gepland. Een van ons trapte zijn ketting tussen zijn cassette en spaken klem. Gevolg 1: de ketting moesten we verwijderen en het vaste deel moesten we laten zitten. Gevolg 2: we moesten het slachtoffer 7 kilometer voortslepen tot de camper. Gevolg 3: we hebben deze keer de top van de VAM-berg niet gezien.
Wat leren we hier allemaal van?
Bikepacking in de winter is vet! Ga het vooral doen en bouw - zoals gezegd - hier en daar gewoon wat comfort in. Een kop koffie bij vrienden of bekenden, een B&B in plaats van een tentje (het scheelt ook matjes en slaapzakken meenemen) en ga gewoon naar een restaurant. En wat de wind betreft... als die de volgende keer uit mag staan, heel graag!
Bekijk de route hier op onze komoot-pagina
Nog meer mooie routes? Check ook het Bicycling Routeplatform.
